10. Walne zgromadzenie
Od czasu, kiedy w roku 1956 zaczęto regularnie co roku urządzać walne zgromadzenia, z początku całej Izby, później delegatów, ustaliło się w Izbie przeświadczenie, że jest to niezmiernie ważna instytucja samorządu adwokackiego i że przy okazji tych zebrań odbywa się zawsze wymiana myśli oraz doświadczeń pomiędzy władzami a ogółem palestry. Dzieje się tak również dlatego, że na te zgromadzenia przybywają przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości, KW PZPR, NRA, Sądu Wojewódzkiego, Prokuratury Wojewódzkiej i w ten sposób mogą ocenić, przynajmniej ogólnie, jak się przedstawia cała Izba Kielecka w swych blaskach i cieniach. Celowi temu służą w pierwszej mierze sprawozdania organów samorządu adwokackiego oraz przemówienia wygłaszane przez uczestników zgromadzenia. Są bardzo skuteczne formy działania politycznego i społecznego. Świadczą o tym między innymi rezolucje, jakie z zasady zgromadzenie uchwala, wyrażając w nich łączność z klasą robotniczą, poparcie dla walczącego Wietnamu, angażując się po słusznej stronie w zagadnieniach polityki wewnętrznej i międzynarodowej.