4. Powstanie Izby Adwokackiej w Kielcach i jej pierwsze kroki
Izba nasza liczyła wtedy stu kilkunastu adwokatów. Poza Kielcami i Radomiem było to stanowczo za mało. Takie miejscowości jak Stopnica, Kazimierza Wielka, Szczekociny, Włoszczowa miały braki. Oprócz tego niebawem zaczęli do palestry naszej napływać ludzie młodzi, upolitycznieni, ze studiami ukończonymi w Polsce socjalistycznej. Przyjmowano ich chętnie, czego dowodem protokoły posiedzeń Rady Adwokackiej z owego okresu.
Zdawaliśmy sobie sprawę, że głównym zadaniem naszym będzie powoływanie i organizowanie Zespołów adwokackich, co w ówczesnej sytuacji lokalowej nie było zamierzeniem łatwym. Stąd już w protokole posiedzenia Rady z dn. 24.II.1951 roku (pierwsze posiedzenie robocze) znajdujemy uchwałę: - wezwać adwokatów Izby Kieleckiej, by wypowiedzieli sie indywidualnie na piśmie, jaka każdy z nich zamierza w przyszłości prowadzić praktykę, indywidualną czy zespołową, z terminem wykonania tego zalecenia do 1.IV.1951 r. Oczywiście, chodziło tu o zestawienie nie tylko statystyczne, ale i o uzyskanie czegoś w rodzaju zobowiązania, z którego ewentualnie byłoby trudniej sie wycofać.
Oprócz tego z ważniejszych spraw załatwionych na tym zebraniu należy wymienić:
- wyznaczenie rzeczniczka dyscyplinarnego, którym mianowano adw. Józefa Okinczyca, oraz zastępcy rzecznika, którym mianowano Mariana Mardziaka,
- ustalenie składek na fundusz administracyjny – po 30 zł. od adwokata, po 12 zł. od aplikanta,
- zalecenie członkom Izby, by jak poprzednio uczęszczali pilnie na kursy szkolenia ideologicznego, które prowadzone w sądach (jeden ośrodek w Kielcach, drugi w Radomiu – prawie wszyscy adwokaci ukończyli wtedy pomyślnie I etap szkolenia).
- ustalenie, że sprawy bieżące i gospodarcze będzie załatwiać prezydium Rady (4 jej członków z Kielc)
- ustanowienie delegatów Rady, ale w zasadzie jedynie dla wyznaczenia pełnomocników dla stron zwolnionych z kosztów sądowych (adw. Antoni Woźniak w Radomiu, adw. Albin Walkiewicz w Ostrowcu).
Na drugim roboczym swym posiedzeniu (21.III.1951 roku) Rada zajęła się przede wszystkim sprawą „wydatków na koszta kancelaryjne Komisji Weryfikacyjnej, która rozpoczęła już swe urzędowanie, oraz potrzebą znalezienia funduszów na pokrycie tych wydatków”. Zaangażowano również dwu pracowników biurowych: Mariana Kaszę i Halinę Nowińską.
Obciążono także adwokatów, którzy podlegali weryfikacji składką jednorazową na koszta weryfikacji (po 40 zł.). Ustalono, że na Odbudowę Warszawy adwokaci będą wpłacać po ½ % od miesięcznego obrotu. Od wpisujących sie na listę adwokatów pobierano po 180 za wzorem Izby Lubelskie.
Nadto radzono nad kwestiami takimi, jak: wpisy na listę adwokatów, zmiany siedziby, prośby adwokatów o umarzanie zaległych składek itp. Taka była tematyka pierwszych prac Rady.
.jpg)
