Aktualności
100 lat temu, 3 maja 1913 r. urodził się adwokat Świętosław Krawczyński!
Adwokat Świętosław Krawczyński
100 lat temu, 3 maja 1913 r. urodził się adwokat Świętosław Krawczyński, był człowiekiem niezwykłym, prawdziwym humanistą. Poza pracą zawodową oraz aktywnym udziałem w pracy na rzecz samorządu adwokackiego (w latach 1951 – 1954 pełnił funkcję Dziekana Izby Kieleckiej), ważną rolę w Jego życiu odgrywała pasja do sztuk pięknych. Szczególnie cenił muzykę oraz literaturę, pozostawił po sobie wiele dzieł literackich. Przypadająca w roku bieżącym setna rocznica Jego urodzin to dobra okazja, aby przypomnieć sylwetkę Świętosława Krawczyńskiego.Urodził się 3 maja 1913 roku w Łazach koło Zawiercia w rodzinie Antoniego i Józefy z Lichterowiczów Krawczyńskich. Uczęszczał do słynnego Gimnazjum Klasycznego OO. Jezuitów (Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów) w Chyrowie (dzisiaj Ukraina), które ukończył w 1930 r., uzyskując świadectwo maturalne. W roku 1931 rozpoczął studia prawnicze, początkowo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie, uzyskując w dniu 13 czerwca 1936 roku tytuł magistra praw. Potem kontynuował naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii we Włodzimierzu Wołyńskim, po ukończeniu której rozpoczął służbę w 22 Pułku Artylerii Lekkiej w Przemyślu. Aplikację adwokacką rozpoczął 19 lutego 1938 roku w Kielcach, by następnie w dniu 15 czerwca 1938 roku, na własne życzenie, uzyskać nominację na aplikanta sądowego w Sądzie Grodzkim w Jędrzejowie.
Wybuch II wojny światowej zastał go daleko od Kielc. Zmobilizowany jako żołnierz rezerwista, bierze czynny udział w wojnie obronnej we wrześniu 1939 roku jako dowódca plutonu 6 baterii 22 PAL (dowódcą pułku był ppłk Marian Surman), należącego do Armii Kraków. Uczestniczył w jednej z największych bitew wojny obronnej, stoczonej w dniach 18-20 września 1939 roku w rejonie Tomaszowa Lubelskiego. Wobec przewagi wroga, dowództwo połączonych Armii Kraków i Armii Lublin zmuszone zostało do podpisania aktu kapitulacji, a żołnierze tych armii dostali się do niemieckiej niewoli. Świętosław Krawczyński, po nieudanej próbie przedostania się na południe, do granicy rumuńskiej, w dniu 22 września został wzięty do niewoli i wywieziony do obozów jenieckich w Niemczech. Początkowo przebywał w obozie jenieckim w Görlitz, gdzie otrzymał numer jeniecki 2404. Tu spotkał Oliviera Messiaena, wybitnego francuskiego muzyka, autora m.in. skomponowanego w obozie dzieła, inspirowanego Apokalipsą św. Jana, Kwartet na koniec Czasu. Pod koniec stycznia 1941 roku został przetransportowany do kolejnego obozu w Fulen, a następnie do obozu w Hoffnungstal am Wahn. Ostatnim etapem jego jenieckiej tułaczki był Stalag IV B w Mühlbergu. Tu zastało go wyzwolenie przez armię amerykańską i zakończenie strasznej wojny, ten przecudny maj, jak wówczas pisał.
Po opuszczeniu obozu jenieckiego początkowo przebywał w Northeim w Górach Harzu, a następnie w Wetzlar w Hesji, gdzie dowództwo polskiego obozu powierzyło mu organizację życia kulturalnego, a jednocześnie jako prawnik był obrońcą Polaków w sprawach karnych przed sądami Zarządu Wojskowego Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w Niemczech w Wetzlar i Giessen. Podczas pobytu w Wetzlar poznał swoją przyszłą żonę - Mieczysławę z Fruczków, z którą na terenie Niemiec zawarł związek małżeński.
W kwietniu 1947 roku wraz z żoną powraca do Polski, osiedla się w Kielcach i w czerwcu tego roku zostaje ponownie przyjęty na aplikację adwokacką. Na listę adwokatów zostaje wpisany 15 stycznia 1949 roku w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Lublinie, siedzibę wyznaczono mu w Kielcach.
Jesienią 1951 roku, w miejsce zwolnionego przez Ministra Sprawiedliwości z funkcji dziekana Wiesława Wolskiego, na stanowisko dziekana Izby Kieleckiej zostaje powołany Świętosław Krawczyński, który funkcję tę pełnił do grudnia 1954 roku.
Poza pracą zawodową obdarzony był wieloma talentami, pasjonował się historią, kulturą i sztuką regionu świętokrzyskiego, który umiłował za szczególne piękno. Był zamiłowanym badaczem archiwów i zbieraczem ciekawostek. Pasją jego życia była muzyka i literatura, jest autorem licznych prac literackich m.in. Klub śniętej ryby (1965), Raptularz świętokrzyski (1970, 1983), Babunie (1971), Opowieści spod wielkiego kamienia (1972). Po tych publikacjach został członkiem Związku Literatów Polskich. Wyrazem jego wrażliwości artystycznej i szacunku dla sztuk pięknych są słowa: Poezja i muzyka jest dla mnie azylem, można przejść przez życie bez muzyki i poezji, ale to życie będzie o tyle uboższe. Muzyka to sztuka bezinteresownego piękna.
Zmarł 10 marca 1977 roku w Kielcach. Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym nr I w Kielcach w kwaterze zasłużonych dla miasta Kielce.Pośmiertnie ukazały się – z inicjatywy Jego żony Mieczysławy Krawczyńskiej i dzięki wsparciu m.in. Rady Adwokackiej w Kielcach – poezje Chromatyka jesieni (1979), wstęp w formie eseju do albumu fotograficznego Góry Świętokrzyskie (1980), Najściślejsza moja ojczyzna (1987).
Barbara Wachowicz w przedmowie do wydania pośmiertnej książki Z Raptularza (1999) napisała: Nasłuchiwał oddechu ziemi, badał puls życia, łowił przeszłość, utrwalał ostatnie kolory czasu, który mijał… Nie ma już Kielecczyzny Świętosława Krawczyńskiego. Jak nie ma Kielecczyzny Żeromskiego.
Źródło: akta osobowe, artykuł Jerzego Stankiewicza „Świętosław Krawczyński i Olivier Messiaen. Pamiętne spotkanie w Stalagu VIII A w Görlitz”. Palestra Świętokrzyska nr 9-10; adw. B. Jopkiewicz. „Wspomnienie o I dziekanie Rady Adwokackiej w Kielcach. Adwokat ,literat-Świętosław Krawczyński”, Ś. Krawczyński. „Raptularz Świętokrzyski”.
Jerzy Zięba
Świętosław Krawczyński
My mali ludzie z różą w ustach
i złudą w oczach
nieustannie zapominamy
że każdą chwilą wpisujemy się w wieczność
która może być dla każdego z nas
pożywna jak mleko matki
wierna jak ojczyzna
albo okrutna jak pętla wisielca
Kielce październik 1976 r.
.jpg)
